اختلال عقلانی رشدی، عقب ماندگی ذهنی

نام دیگر اختلال عقلانی رشدی، عقب ماندگی ذهنی است که یک اختلال بسیار شایع در کودکان است. این اختلال در سطوح: خفیف، متوسط، شدید و عمیق می باشد و معمولا تا قبل از 18 سالگی بوجود می آید. علت این بیماری ناهنجاری های ژنتیکی، و یا مخاطرات طبیعی در دوران قبل از تولد می باشد. در ادامه به توضیح کامل این اختلال پرداخته ایم.

ملاک های تشخیصی اختلال عقلانی رشدی
 

ناتوانی عقلانی (اختلال عقلانی رشدی) اختلالی است که در طول دوره رشد شروع می شود و کمبودهای عقلانی و عملکرد انطباقی را در زمینه های مفهومی، اجتماعی، و عملی در بر می گیرد. سه ملاک زیر باید برآورده شوند:

 کمبودهایی در کارکردهای عقلانی، مانند استدلال، حل مسئله، برنامه ریزی، تفکر انتزاعی، قضاوت، یادگیری تحصیلی و یادگیری از تجربه، که ارزیابی بالینی و آزمودن هوش فردی و استاندارد شده آن را تأیید کرده باشد.

 کمبودهایی در عملکرد انطباقی که به ناتوانی در برآورده ساختن معیارهای رشدی و اجتماعی - فرهنگی برای استقلال شخصی و مسئولیت اجتماعی منجر شوند. بدون کمک جاری، این کمبودهای انطباقی، عملکرد را در یک یا چند فعالیت زندگی روزمره، مانند ارتباط، مشارکت اجتماعی و زندگی مستقل، در محیط های متعدد، نظیر خانه، مدرسه، محل کار و جامعه، محدود می کنند